( 685 ) koniec

Czasem coś sìę do Życie przyczepi

 Jak rzep do psiej dupy.

 Ostatnie tygodnie doświadczyły mnie

 w różne nieciekawe przeżycia.

 Otrząsnęłam  z siebie  złe emocje

 mając nadzieję, że ich już jest koniec. 

Jednak Nie,

 jak Życie nauczać mnie czegoś chce,

 robi to z mocnym przyciskiem.

 W sobotę Tak bardzo sìę przestraszyłam,

 że na samo wspomnienie 

obiegają mnie dreszcze i dopadają mdłości.

 W Ten piękny dzień

 mieliśmy Po obiedzie wybrać sìę nad morze.

 Bliźniaki bawiły sìę w ogrodzie

 a ja przygotowywałam coś do przegryzienia.

 Po ok 5 minutach wbiega Ranger z krzykiem

 mówiąc, że w ogrodzie jest ogień. 

Kira także mnie nawoływała.

Pobiegłam za Nim i

 Ku mojemu niedowierzaniu

 u sąsiadów płonęły dwa domki drewniane.

 Zaczęłam wzywać pomoc i krzyczeć w stronę domu sąsiadów. 

Jednoznacznie nakazałam Bliźniakom wracać do domu.

  W pewnym momencie

 ogień ogarnął nasze ogrodowe drzewo.

 Ono było wyższe niż tu stojące domy.

 Zaczęło płonąć i nastala krytyczna sytuacja.

 Wiedziałam, że jeśli się ognia nie uda zadusić

 spadnie ono na  któryś z domów. 

Zdążyłam jeszcze odciągnąć papugi 

a z dziećmi i psem 

wybiegłam z domu. 

Bardzo się bałam, zresztą jak i inni sąsiedzi, 

którzy próbowali też coś zrobić.

 Nie wiedzieliśmy nadal czy sąsiedzi z 3-ką dzieci

 od których zaczął się pożar 

są w domu.

Zadzwoniłam do męża 

słysząc już w oddali odgłos syren straży pożarnej. 

Kiedy pomoc nadjechała 

część chłopaków wbiegła przez nasz dom do ogrodu, 

druga grupa musiała objechać ulice i 

zacząć akcje ratowania od drugiej strony. 

Nie miałam wstępu do domu. 

Musiałam czekać przed domem z dziećmi i psem.

 Domki płonęły, drzewo płonęło 

kupa dymu, smrodu i strachu.

Na szczęście po ok 1,5 godzinnej akcji 

nic nikomu się nie stało.

 Przyczyną był niedogaszony grill. 

Kiedy wszystko płonęło sąsiedzi z dziećmi byli w domu.

 Wpadli w panikę i ze strachu

 nie potrafili nawet znaleźć telefonu

 by zadzwonić po pomoc.

Kurcze nałykałam się dymu, lęku

i przemyślenia

i uszanowania 

tego

 jakże kruchego życia. 

Bliźniaki zostali pochwaleni za super reakcje. 

Były lody, grill

 ( który mnie  nie cieszył , ale Bliźniaki bardzo się go domagały

bo był nowy i wspólnie wybrany )

prawie ugaszony choć jeszcze ogień wysoki widać.

Nasze Zucha...Brawo Wy :)

Nie wiem dlaczego ostatniego czasu tyle mnie doświadcza.

Nie zrozumiem dziś

Nie zrozumiem jutro

Może trzeba żyć teraz i tu

Może trzeba zamknąć swoje przemyślenie

By stać się ślepcem nieznającym czasu. 




dziś pogrzeb Krysi ...spij bez bólu i zmartwień