( 390 ) Piekło poronienia, piekło pocieszania

Świat na zewnątrz kręcił się dalej. 

Tylko we mnie panował ból i myśl to już po wszystkim, to już koniec.

Zabrakło tchu i spojrzenia.

Zabrakło jednej chwili, takiego daru od życia, łaski od Boga. 

I wszystko stało się już nie takie jakie powinno być. 

Wielu nie lubi takich wspomnień, pełnych bólu i cierpienia, pełnych tęsknoty i marzeń co by było gdyby. 

Jednak ja muszę i chcę.

 Bo to część naszego życia, wspólnych chwil pełnych radości i tego wszystkiego PO.

Czas nie goi bólu, a jego znaczenie ,, czas goi rany " jest tylko płytkim, prymitywnym pocieszeniem wymyślonym dla tych, którzy zapomnieć nie muszą bo żyją bez tego brutalnego doznania.

Utracenia dziecka, którego tulić i całować nie mogłam.

 Czas dla krewnych i przyjaciół płynie dalej - jakby mój ból nigdy nie zaistniał.

Oddalają się wspomnienia.

Przyjaciele

Znajomi

Krewni

  Milczą   

Jakby nas nie było.

Nas i naszego bólu.

Dopasowałam się do życia.

Czasem się wściekam

Czasem płaczę

Często się uśmiecham do tych króciutkich chwil bycia z Maleństwem razem.

Jestem jaka jestem

Życie cieszy

Bo kocham