Za każdą chwilę

Jest tak cicho.
Tak świątecznie

W sercu spokój
a  radość często wita na naszych twarzach.

 Świat jest niesamowity
 a życie przygotowuje 
fajne niespodzianki.

Kto by pomyślał,
że Bliźniaki pójdą do przedszkola
a ja do pracy.
Przecież byłam przeciwna
i nie przekonana do przedszkolnych zasad.
Jednak tu życie na wsi
okazało mi tyle ciepła,
że nawet na przedszkole
 spojrzałam obiektywniej i milej.
Przecież my tu się prawie wszyscy znamy.
Nie jest się tak bardzo anonimowym jak w mieście.   

Co to jest życie?

To odblask robaczka świętojańskiego nocą.

To oddech bawoła zimą

 To maleńki cień w trawie,

 który z zachodem słońca znika!    

ŻYCIE TO MY WSZYSCY

                                  

z Babcią

Za pomocą dobra

trzeba na naszej drodze uczyć się  

zauważać i odczuwać

 Życie.

W codzienności wiary i nadziei

powinniśmy być odpowiedzialni

za każdą chwilę.

Tak by z maleńkiej iskry

wskrzesić płomień światła,

który nie zagaśnie w niewiadomym jutrze.

późną porą w porcie

Nasze Bliźniaki są takim światłem. 
Są nadzieją dla Nas i wielu innych 
borykających się z NIEPŁODNOŚCIĄ.
Wierzyliśmy, walczyliśmy, kochaliśmy. 
By Miłością 
rozciągnąć nasz świat w drugim człowieku.