Jest tak cicho.
Tak świątecznie
W sercu spokój
a radość często wita na naszych twarzach.
Świat jest niesamowity
a życie przygotowuje
fajne niespodzianki.
Kto by pomyślał,
że Bliźniaki pójdą do przedszkola
a ja do pracy.
Przecież byłam przeciwna
i nie przekonana do przedszkolnych zasad.
Jednak tu życie na wsi
okazało mi tyle ciepła,
że nawet na przedszkole
spojrzałam obiektywniej i milej.
Przecież my tu się prawie wszyscy znamy.
Nie jest się tak bardzo anonimowym jak w mieście.
Co to jest życie?
To odblask robaczka świętojańskiego nocą.
To oddech bawoła zimą
To maleńki cień w trawie,
który z zachodem słońca znika!
ŻYCIE TO MY WSZYSCY
 |
| z Babcią |
Za pomocą dobra
trzeba na naszej drodze uczyć się
zauważać i odczuwać
Życie.
W codzienności wiary i nadziei
powinniśmy być odpowiedzialni
za każdą chwilę.
Tak by z maleńkiej iskry
wskrzesić płomień światła,
który nie zagaśnie w niewiadomym jutrze.
 |
| późną porą w porcie |
Nasze Bliźniaki są takim światłem.
Są nadzieją dla Nas i wielu innych
borykających się z NIEPŁODNOŚCIĄ.
Wierzyliśmy, walczyliśmy, kochaliśmy.
By Miłością
rozciągnąć nasz świat w drugim człowieku.
